Geurstokjes

Ik volg zo een beetje de discussie op de FB groep ‘Hondensport Sport Canin’ over het al dan niet aanbrengen van geuren op apportvoorwerpen en stokjes.

Zelf ben ik nog maar pas overgegaan naar GP1. Dus heb ik nog niet echt recht van spreken en wil ik mij ook niet mengen in de discussie. Het is wel mijn ambitie om door te gaan naar GP2, dat staat vast! Wat ik graag wil delen met de begeleiders van mijn viervoetige collega’s is dat men, als 'smerende begeleider', de capaciteiten van de hondenneus zwaar onderschat. Zelf gebruik ik mijn neus heel graag en soms neem ik ook al eens iets in de mond om via een orgaan (vomeronasaal orgaan) in de mond de geur nog beter op te nemen.

Bij de speurlessen wordt nooit gesmeerd, hoe zou ik anders iemand kunnen terug vinden als men geurtjes aanbrengt die niet bij de te zoeken persoon horen? Iemand of voorwerpen van iemand vinden, gaat dus puur op de geuren die bij die personen horen. Akkoord, door die speurtrainingen heb ik een beetje voordeel op andere honden maar als ik getraind kan worden op het vinden van personen en/of voorwerpen in een bos, waar duizenden geuren aanwezig zijn, kan toch iedere hond dat!

Na de wedstrijden gaan vrouwtje Rita en ik zo af en toe eens trainen op het wedstrijdplein van GP2. Daar doen we dan het stokje. Vrouwtje Rita laat het dan vallen op exact dezelfde plaats als waar al die 'geurige stokjes' gelegen hebben. Het stokje heeft alleen haar geur, ze smeert er niets op en toch vind ik het altijd terug. Als ik het kan, kan toch iedere hond het, denk ik zo maar! 

Pootje en high five,

Quicksilver Prins van ‘t Duinezicht