Trucje

Het maakt niet uit hoeveel wedstrijden ik al gedaan heb en dat zijn er al veel. Ik ben altijd onder de indruk als ik op wedstrijd ga. Het is dat hele gedoe met veel mensen, andere honden, lawaai dat mij een beetje van mijn stuk brengt.

Nog niet zo lang geleden ging ik als wij dan toekwamen op wedstrijd altijd onmiddellijk mee uit de wagen. Het gevolg was dat ik dan altijd opgenaaid was tegen dat ik aan de beurt was. Vrouwtje Rita heeft dan besloten om mij in de wagen te laten tot het bijna tijd is. Nog een plasje hier en daar en dan hoppa wedstrijd spelen. Dat gaat mij toch veel beter af.

Baasje Eddy heeft liever dat ik nog eens mee rond ga, hij stoeft al eens graag met mij. Dat begrijp ik wel hoor, ik ben dan ook een hondje om mee uit te pakken hé. Blink, blink! Toch heeft hij ook graag dat ik goede punten behaal. Dus blijf ik voor de wedstrijd in de wagen en na de wedstrijd ga ik dan ook snel terug, daar ben ik op mijn gemak en kan ik rustig blijven liggen.

Als ik zo onder de indruk ben doe ik niet altijd mijn best. Daar hebben vrouwtje Rita en ik iets op verzonnen. Als ze merkt dat ik zo zwaar onder de indruk ben doet zij alsof zij heel kwaad is op mij. Dan heeft ze mijn volledige aandacht en doe ik alsof ik bang ben. Op die manier hebben wij alleen maar aandacht voor elkaar en lijkt het alsof de hele wereld weg is. Dan werk ik ook goed en zijn de puntjes navenant.

Pootje en high five,

Quicksilver Prins van ‘t Duinezicht