Honden hebben een communicatiesysteem dat vrij eenvoudig is. Het is enkel gericht op overleven. Verdediging, voedsel en voortplanting dus. Er is een hiërarchisch systeem om de noden van de roedel op te vullen. Honden maken vooral gebruik van lichaamstaal om met elkaar te communiceren. Taal kennen ze niet. Alleen wat grommen, blaffen, piepen en huilen. De geuren die ze verspreiden horen ook bij dit communicatiesysteem. Dit is voor hen voldoende om zichzelf en de roedel in stand te houden.
Collectief bewustzijn
Honden hebben net zoals alle dierenrassen een collectief bewustzijn. In dit bewustzijn zijn alle handelingen opgeslagen die voor de verbetering van het ras kan zorgen. Er zijn waarnemingen van dierengedrag onderzoekers die vast gesteld hebben dat een bepaalde diersoort aan deze kant van de wereld een handeling uitvoert, terwijl dezelfde diersoort aan de andere kant van de wereld die handeling nog niet kent. Een paar jaren later gaan die dieren zonder dat er sprake is van overdracht in het fysieke, diezelfde handeling uitvoeren.
Men kan aannemen dat hier sprake is van een energetische overdracht die er voor zorgt dat de diersoort zich verbetert.
Domesticering
Domesticering is ook aanwezig in het collectieve bewustzijn van de soort. De kans is groot dat een hond die afstamt van huisdieren gaat reageren volgens de gedragingen die het doorkrijgt via dit bewustzijn. Toch is het belangrijk dat men de hond opvoed om het gewenste gedrag te bekomen. Als men een hond vrij laat zal hij zeker en vast terugvallen op zijn instinct. Dit doet hij om zich te beschermen en de soort in stand te houden.
Beschaving is aanwezig in het collectieve bewustzijn van de mens. Ook de mens moet door opvoeding uitgroeien tot een beschaafd persoon. Veel mensen weten niet eens hoe ze zich beschaafd moeten gedragen. Dit gedrag moet dus aangeleerd worden.
Natuurlijke omgeving
Als je een hond als huisdier gaat houden, haal je hem 'in zekere zin' weg uit zijn natuurlijke omgeving. Je geeft hem een thuis, voor hem een roedel, waar hij in het beste geval voor de rest van zijn leven kan blijven. Je hebt er dus een gezinslid bij. Communicatie met dat gezinslid is gewenst. Met communicatie bedoel ik niet alleen bevelen geven die moeten uitgevoerd worden. Ik bedoel een communicatie die er voor zorgt dat jijzelf en je hond zich goed voelen in de relatie. Want tenslotte is het een relatie mens-dier.
Verschillende communicatiesystemen aan elkaar koppelen
In een mens-dier relatie zit men met twee verschillende communicatiesystemen. Klein voorbeeldje: als je hond zijn tanden laat zien lacht hij ‘niet’. In de roedel doet hij dit om te communiceren met de roedelgenoten. Er zijn verschillende redenen waarom hij dit doet. Het vraagt heel wat observatie om hier een onderscheid in te zien. En dan nog. Als een mens lacht, wil dat zeggen dat hij zich goed voelt. Of dat werkelijk zo is laat ik in het midden.
Als men een fijne communicatie met de hond wilt moet men dus op zoek gaan naar raakvlakken in beider communicatiesysteem. De hond is niet bij machte om dit te doen, dus moet jij als baasje dat doen.
Niet alle huisdieren gedragen zich op dezelfde manier. Net zoals mensen hebben zij hun eigen karakter en gedragingen. Als baasje is het de kunst om de hond goed te observeren, te leren kennen en te lezen.
De complexiteit van het communicatiesysteem bij honden
Communicatie tussen honden onderling ‘lijkt’ voor de mens vrij eenvoudig te zijn. toch als men de hond en zijn gedrag observeert kan men niet anders dan vast te stellen dat dit systeem behoorlijk complex is.
Om deze vaststelling te illustreren wil ik het volgende delen: Prins ligt in de living in zijn nestje te slapen. Ik ben in de slaapkamer en Prins blijft gewoon in de living. Prinske is zot van sokken. Zolang ik geen sokken uit of aandoe blijft hij liggen. Op het moment dat ik er nog maar aan denk om mijn sokken aan of uit te doen komt hij de slaapkamer binnen gelopen. Een sok aan of uit doen maakt geen lawaai, hoe weet hij dat ik iets ga doen met mijn sokken? Dit is niet een éénmalige gebeurtenis, het is nooit op hetzelfde tijdstip, telkens opnieuw gedraagt hij zich op deze manier. Rarara!
Het observeren van je hond kan een leuke én leerzame bezigheid zijn! Voor mij althans!
Reactie plaatsen
Reacties